Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ - ΔΙΣΤΙΧΑ ''Της αφυπηρέτησης''


Της αφυπηρέτησης


Στην πρώτη συνεδρίαση του μήνα του Σεπτέμβρη,

επιάσαμε τζι’ εκάμαν μου σαν του Χατζιαντωνέβρη.

Που τζιείνα ούλλα που ΄ξερες,ούλλα να τα ξηάσεις.

Τους τίτλους που ΄δινες παλιά να τους εκομματιάσεις,

κομμένη τζιαι η σάτιρα, διπλώματα, βραβεία,

το χιούμορ, τα χαμόγελα να βκούν που τα σκολεία.

Να πιάσουμε τα σοβαρά, για ν΄ ανεβούμε λλίο.

Τζι΄ απάντησα τζιαι είπα σας καλλίττερα να φύω.

Προψές το καλοσκέφτηκα σαν τζιειν την νοσοκόμα,

της Νίκη π΄ αφυπηρετά τζιαι της Παπά ακόμα

να τους τα πω με δίστιχα τζιαι μ΄ όμορφα στιχάκια,

για να τους δείξουμε ξανά πως είμαστε παιδάκια,

ορφανεμένα τζιαι φτωχά τζιαι παραμελημένα,

τωρά που αφυπηρετούν, θα είμαστε θλιμμένα.

Της Νίκης το χαμόγελο τζιαι της Παπάς τη χάρη

κορνίζα να τα κάμουμε, ψηλό προσκυνητάρι

Η καλοσύνη, η αρχοντιά, τα πλούτη ,τα στολίδκια,

εξησιηλήζασι παντού, σας λέω εν΄ αλήθκεια.

Ολημερίς ερχόντουσαν μ΄ ωραία φουστανάκια,

μπουτίκ ν΄ανοίξουσι τωρά, με trendy συνολάκια,

να ποσκολιούνται δίχα μας τωρά που εν να φύουν,

τες συνεδρίες, τες γιορτές, εμάς σαν θ΄ αποφύουν.

Πομούσουρα, παράπονα, πολλά εννά γλυτώσουν,

μα τζιαι την εξουσία τους σε ποιους θα παραδώσουν;

Να ησυχάσουν γλήορα που τουν την φασαρία,

που ούλλα τα προβλήματα που έχουν τα σχολεία.

Να ζήσουν, να γεράσουσι, να δουν τζιαι τη ζωή τους,

να κάμουν ό,τι θέλουσιν με την παραδοχή τους.

Να φαν΄ τις καταθέσεις τους, να φαν΄ την σύνταξή τους

μαζί τζιαι το εφάπαξ τους, που εν η δούλεψή τους.

Να παν τζι΄ οι δκυό εις το καλό, να έχουν την ευτζιή μας

τζιαι να το ξέρουσι καλά, θα μες στην προσευχή μας








Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ -Τα Δίστιχα ή Δύστυχα μου, Νο 4

Το μπλόκ μου καθυστέρησα εγώ να ενημερώσω,
δεν το 'θελα, μπλοκόφιλοι, εσάς να σας προδώσω.

Καλώς την, καλωσόρισε η άσπρη περιστέρα,
που γύρισε εις τη φωλιά, να δούμε άσπρη μέρα.

Στο Κόστα εν που κάθομαι μονάχος και ρεμβάζω
κι όλο μπροστά μου πίσω μου συνέχεια κοιτάζω.

Με ...φώνημα, με μήνυμα εσύ δεν έχεις στείλει,
τζι’ οι φίλοι σου στο Κόστα θα είναι ως το ...δείλι.

Στο ‘’μέμορι’’ μου δε σ’ έχω ποτέ μου καταγράψει
αν το στέλλες με τ’ όνομα θα ήσουνα εντάξει.
Στη Δ.Ο.Π. και στη Διοίκηση το πέντε θα το δείτε
μαζί τζι’ η ενσυναίσθηση τζιαι τίποτα μην πείτε.

Ευχαριστώ να ΄στε καλά, τζιαι γιώ σας ενθυμούμαι,
τζι ελπίζω τζιαι το πεθυμώ σύντομα να βρεθούμε.

Χαρές εν πόσhιει η ζωή,χαρές τζιαι τ΄όνομά μου.
Μα παν΄απ΄όλα πιο πολύ, οι φίλοι που ΄ν΄κοντά μου

Ευχαριστώ να ΄σαι καλά,να ζήσω να γεράσω.
Τους φίλους μου που έχω ΄γω, ποτέ δε θα ξεχάσω.

Χρόνια πολλά να χαίρεσαι, να ζήσεις να γεράσεις,
τους φίλους σου εις το νησί ποτέ να μην ξεχάσεις

Τζειν΄τα μοδάτα, τα καλά,τα όμορφα, τζι΄ ωραία,
πού τα βρίσκεις, πε μου εμέ, που είμαστε παρέα.

Ψουμνίζετε, ψουμνίζετε στις αγορές γυρνάτε ,
τζιαι τα παλιά τα ρούχα σας στείλτε τα εις το Μπάτε

Μια και καθυστέρησα, για να σου απαντήσω,
όσες ευχές μου στείλανε σε σε(=σένα) θα τις χαρίσω,
γιατί εσύ είσαι της νομικής τζιαι ξέρεις τα τερτίπια,
για αγωγή για φυλακή, σου λέω εγώ δεν ήπια.