ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ - ΔΙΣΤΙΧΑ Ή ΔΥΣΤΥΧΑ ΜΟΥ Νο 10

Ολημερίς ολονυχτίς σε είχα στο μυαλόν μου,

που δεν σου ‘στειλα μήνυμα , αν έχω τον Θεόν μου.

Χρόνια πολλά να χαίρεσαι την χτεσινήν γιορτή σου

τζι’ η Παναγία τζι’ ο Χριστός να ’ναι τζι’ οι δκυό μαζί σου.

 Να ζήσεις φίλε μου καλέ, να έχεις την υγειά σου

τζι’ ούλλα τα πλούτη της ζωής να ’ρτούν τζιαμέ κοντά σου.

 Σαν σ’ είδα χτες καμάρωνα που είμαι ’γιώ γνωστός σου,

τζι’ αντιλαμβάνομαι πολύ τον πόνον τον δικό σου.

Μα πιο πολύ, τόσο πολύ θαυμάζω τον Νικόλα*

τους τρόπους τζιαι την στάσην του, το ήθος πάν’ απ’ όλα.

                                                  (*Ο Νικόλας Ιωαννίδης)

 Πίσω που την αστυνομία ήταν του Χαριλή,

εκοίταξες να εύρεις κανέναν πιριλλή;

Ποτζιείνα που εξήασες εσύ να τα μαζέψεις,

τζι' έφυες όπως ήσουνα, εδώ για να πεζέψεις. 

Τύφλα οι Καρυάτιδες να έχουνε μπροστά σας

τζι' αυτοί που μας τα στέρησαν, ζηλέψαν τα παιδκιά σας.

 Ήρτεν ακμαία, δυνατή, με όρεξην καμπόση,

ιδέες άφθονες, πολλές τζιαι γλώσσαν άλλη τόση.

Κάμνεις εσύ τον όμορφο, τ’ ωραίο κοπελλάτζιη

τζιαι πιάνω σε τζιαι ρίχνω σε μες σε κανέν’ αυλάτζιη.

Πολλά συγχαρητήρια για την προαγωγή σου

να χαίρονται οι φίλοι σου τζι’ οι υφιστάμενοί σου.

Εργατικός, δυναμικός, να μείνεις όπως ήσουν

για όσα εσύ θα σκέφτεσαι να μην διαφωνήσουν. 

                    
                         Θυμάμαι τον πατέρα μου που πήγαινε με τσάντες 
                     τζιαι ψούμνιζε τις πραματειές τζιαι ζήλευαν οι πάντες
                           κρεατικά, λαχανικά τζιαι φρούτα άλλο πράμα.

Στου Μόρφου θα γυρίσουμε.Το έχω κάμει τάμα.

Το Γυμνάσιο Ύψωνα σας προσκαλεί στην εκδήλωση

που οργανώνει για την ποιήτρια Πίτσα Γαλάζη

"48 χρόνια ποίησης - Ιχνηλασία στους δρόμους της ποίησής της"

το Σάββατο, 10-12-2011 και ώρα 5μμ

στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού.

ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ:
1. Δρ. Γιάννης Ιωάννου, καθηγητής Πανεπιστημίου Κύπρου                     
2. Γιώργος Μύαρης, Λειτουργός ΥΑΠ
3. Παναγιώτα Νεοφύτου, Διευθύντρια Ύψωνα

ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ - ΔΙΣΤΙΧΑ Ή ΔΥΣΤΥΧΑ ΜΟΥ Νο 9 - ΥΨΩΝΑΣ 2011

Του Ύψωνα

Στον Ύψωναν ευρίσκομαι μονάχος τριγυρίζω

τζι’ όλους εσάς σαν σκέφτομαι, τον νου μου βασανίζω.

 Το πόσον μου ελείψατε, μόνον εγώ το ξέρω

τζιαι μου ’ρκεται μα τον Θεόν όλους εδώ να δέρω.

 Εκάμαν με τζιαι εν καμμώ μα ούτε τζιαι τζιοιμούμαι,

γιατί ήρτα θα κάτω δα, συχνά διερωτούμαι.

Η Κίκα εν πολλά καλή, μα τζιαι η Γεωργία.

Αυτά εν τα κορίτσια μας που μες στην γραμματεία.

  Τώρα αν θα χορεύκουσιν τζιαι αν θα τραουδούσιν,

ακόμα δεν το έμαθα, ακόμα να μου πούσιν.

Στον Βόλον να καλοπερνάς τζιαι όλα ’ν’ εντάξει.

Εδώ επήγαμεν καλά, πομπή και παρατάξει.

Μαζί μου είχα βοηθούς μα τζιαι συμπαραστάτες,

που τρέχασιν ποτζιεί, ποδά τζιαι κρούζασιν οι στράτες.

 Τζιαι αν επήες μακριά τζιαι δεν ήσουν παρούσα,

τα πράγματα τα ρύθμισες τζιαι όμορφα τζιυλούσαν.

 Εδκιέβασα στο facebook τα θλιβερά μαντάτα

πως ο παπάς σου έπιασεν τζιαι πήεν άλλην στράτα.

Αυτά τα έχει η ζωή και θλίψεις τζιαι θανάτους,

μα θα χαρεί, αν ζεις εσύ, όπως τους αθανάτους.