Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

ΔΙΣΤΙΧΑ/ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ ΤΗΣ ΑΦΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΜΟΥ


 

Το ευ-Χαρης-τώ θα γράφεται με τρεις μονάχα λέξεις

      (Ο αποχαιρετιστήριος λόγος μου κατά τη συνεστίαση 

της αφυπηρέτησης μου, στις 12 Νοεμβρίου 2012)


Εγώ δεν ήθελα ποττέ να σηκωθώ, να φύω

αλλ’ ήθελα μ’ όλους εσάς να μείνω ακόμα λλίο.

Δύο χρονάκια μου ’μειναν να φτάσω τα εξήντα,

μα η Τρόικα με πρόλαβε• τώρα που φεύκω ίντα;

Που θαχαμέ επίστευκα πως θ’ αφυπηρετούσα,

γιατί μες τούτο το σχολειό, σαν όνειρο εζούσα.

Το πώς εκαλοπέρασα μου φαίνεται στα πάχη,

γιατί κάποιοι που σας, εδώ, μου διώχνατε τα άγχη.

Τζι’ όλοι εσείς που κάθεστε, ακόμα τζιαι στον τοίχο

λίγο πολύ συμβάλατε, εγώ για να πετύχω.

Γι’ αυτό ποθώ παρά πολύ να σας ευ-Χαρης-τήσω,

δεχτείτε όμως μερικούς να σας τους παραστήσω.

 

ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Τζιαι πρώτα πρώτα ο Σύλλογος, σύμβουλος, παραστάτης,

εστάθηκε πρώτα για με σπουδαίος συνεργάτης.

Ήσασταν ούλλοι σοβαροί τζιαι ζωντανοί αντάμα,

ανθρώπινοι τζιαι λογικοί, που φτάνετε το θάμα.

 

ΤΩΝ ΒΟΗΘΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ

Όλοι μαζί οι βοηθοί, νεοϊδωμένοι τζιαι γνωστοί

πρώτοι μέσα εις το σχολειό, ακούραστοι τζιαι δυνατοί.

Της Μαργαρίτας την ακμή αλλά τζιαι τη σβελτάδα,

πάρτε τα τζιαι τα δκυό μαζί τζιαι κάντε τα λαμπάδα.

Μαζί εκάμαμε πολλά, έτρεσιεν πάνω κάτω

τζι’ αν δεν ήταν αυτή κοντά, θα ήμουν εις τον πάτο.

Το ήθος τώρα της Σύλβιας μα τζιαι την καλοσύνη

στο λέω, θα το ζήλευε η κάθε δεσποσύνη.

Αθόρυβη τζι’ εργατική, να μην ξεφύγει ίντζα,

πάρτε της τα γνωρίσματα τζιαι κάντε τα κορνίζα.

Ύστερα ο Αναστάσιος τζι’ η Νίκη η αγία

εκάμαν με τζιαι νόμιζα πως είχα πόδκια τρία.

Δεν έχω εγιώ παράπονο, ήταν καλοί τζι’ οι δύο

τζι’ αν έκαμνα τζιαι κριτική, θα παίρναν τζιαι βραβείο.

Τζιαι με την Στέλλα βοηθό, έστω τζιαι κάτι λλίον

θα τρώω στην υγεία της ακόμα τζιαι κρομμύον.

Ολημερίς ερχότανε με trendy ρουχαλάκια,

με όρεξην για την δουλειάν, με ανοιχτά χεράκια.

Μ’ ακόμα μια εδούλεψα, πέρσι, με την Δροσούλα

που μάσιετουν που το πρωίν, να τα προλάβει ούλλα.

Μπορεί τζιαι να διαφωνείς πολλές φορές μαζί της,

γλήορη τζιαι δυναμική, έδινεν την ζωή της.

 

ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Τζι’  αν πάω στους καθηγητές, πενήντα τους περίπου,

θα πήγαινα για χάρη τους  στη γέφυρα του Ευρίπου.

Τσιαττίσματα για όλους σας εν εύκολο να κάμω

μα εν να πολλά κουραστικό τζιαι ποιον εν να προκάμω;

Μπορεί να παρεξηγηθώ, κάποιον αν θα ξεχάσω

τζιαι συγχωρέστε με γι’ αυτό, που να σας προσπεράσω.

 

ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ

Κάθε φορά που έμπαινα στες δύο μας τις κούκλες,

μαλλάκια, θεέ μου, να ’βκαλα, θα τα ’κανα με μπούκλες.

Εργατικές τζιαι γλήορες οι δκυό μας κοπελάρες,

τζι’ αν έφυα εγιώ τωρά, να μεν βάζουν κατάρες.

Να ξέρουνε πως βοηθούν πολλά εις το σχολείο,

με γνώσεις άφθονες, πολλές, σαν ανοιχτό βιβλίο.

 

ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

Συμπαραστάτες είχαμε, μα τζιαι χρηματοδότες,

στα έργα μα τζιαι στες γιορτές σπουδαίους αιμοδότες.

Ευ-Χαρης-τώ τον Σύνδεσμο Γονέων του σχολείου,

εσυνεργάστηκα καλά εις τα του Γυμνασίου.

 Με πρόεδρο τόσο καλό, στις οργανώσεις πρώτο,

σαν τον γνωρίσεις που κοντά, εκέρδισες το Λόττο.

Μπορεί τζιαι να διαφωνείς με τις ιδέες πόσιει,

να είσαι πάντα έτοιμος, μήπως σε πιάσει η απόχη.

Χρωστώ πολλά ευ-Χαρης-τώ τζιαι εις την Εφορεία

που βοηθά πάρα πολύ του Ύψωνα τα σχολεία.

Όποτε τους χρειάστηκα, εμέ με βοηθούσαν.

Τεχνίτες, καθαρίστριες, όλοι μαζί βουρούσαν.

Ο πρόεδρος τους έδειχνε πολλήν ενδιαφέρον

τζι’ αν τύχει τζιαι με χρειαστεί, ό,τι ποθεί θα φέρω.

Πρώτη στους πρώτους ήτανε η ΣΠΕ Ύψωνα-Λόφου

γι’ αυτό εμπιστευτείτε την σε τέτοιες μέρες ζόφου.

Με χορηγίες σοβαρές, μαζί σε εκδηλώσεις,

παρόντος του προέδρου της πολλά έχεις να δώσεις.

Συνεργασία αγαστή τζιαι με το Δημαρχείο

την εκκλησία, το Ποκενύ•  ήταν για μας λαχείο.

Μαζί μας εις τα δύσκολα μα τζιαι στις εκδηλώσεις

κοντά τους σαν εν να βρεθείς, τη θέρμη τους θα νιώσεις.

 

ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΖΙΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Χαρές εν πόσhιει η ζωή,χαρές τζιαι τ΄όνομά μου.

Μα πάν΄απ΄όλα πιο πολύ, οι φίλοι που ΄ν΄κοντά μου.

Ούλλους σχεδόν σας γνώρισα στο τέλος της ‘’καριέρας’’,

που ολοκληρώθηκε με σας συμπαίχτες σε σκακιέρα.

Πολλά πολλά ευ-Χαρης-τώ σ’ όλους εσάς χρωστάω

τζιαι να ΄σαστε όλοι καλά, θενά παρακαλάω.

Τζιαι να περνάτε πιο καλά, δε θα παραπονιέμαι,

γιατί που την αγάπη σας, εγώ θεν να κρατιέμαι.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

ΔΙΣΤΙΧΑ/ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ: ΤΑ... ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΑ Νο 2


 

Δύσκολη μέρα σήμερα γιατί εσού μας λείπεις,

αφού το αποφάσισες, εγίνηκε της λύπης.

Δεν περιμέναμε ποττέ, να κάνεις τέτοιο πράμα,

γι’ αυτό τζιαι μαραζώσαμε, μας έπιασε το κλάμα.

Ήρταμε στο γραφείο σου, Χαράκη, να τα πούμε,

αλλά στου Κώστα τον καφέ εσέ θα συναντούμε.

Εγύρισες στην Κύπρο μας μαζί με την εταίρα,

να κάνουμε το πάρτυ σου την άλλη την Δευτέρα;

Έχουμε υποχρέωση ανθρώπους να τιμούμε

τζιαι την μεγάλην προσφοράν εμείς να εκτιμούμε.

Τζιαι όσο για την Τρόικα εγιώ δεν θα πεινάσω,

γιατί άμα μου χρειαστεί τζιαι κούσπο εν να πιάσω.

Μα κούσπο εν τζιαι εννοώ να πάω στα χωράφκια,

αλλά τον «ξέρεις» εννοώ, να έκαμνα κομμάθκια.

                                    (της Στέλλας Αγ.)

 

Χρόνοι πολλοί επέρασαν τζι’ ασπρίσαν τα παιδκιά σου,

το σύμπαν συνωμότησε τζιαι τα ’φερε κοντά σου.

                                    (του Ανδρέα Ανδρ.)

 

Όσα ευρώ μας χρέωσε η Τρόικα εφέτος,

τόσα καλά σας εύχομαι με το καινούριο έτος.

                                    (του Ανδρέα Ανδρ.)

 

Το δεκατρία έρκεται με λλίες προσδοκίες,

φαίνεται πως δεν σταματούν οι φόροι τζι’ οι θυσίες.

                                     (του Άριστου Αρ.)

 

Ο Αη Βασίλης έμαθα δεν έρκεται εν τέλει

είναι παλιό το έλκηθρο τζιαι ακριβά τα τέλη.

Αν τύχει τζιαι δεν έρτουνε οι μάγοι με τα δώρα,

άφησε πόρτες ανοιχτές να μπουν οι ευχές μου τώρα.

Ο νέος χρόνος εύχομαι πολλές χαρές να δώσει

τζι’ αν ήταν λλίες του παλιού, να σας τις συμπληρώσει.

                                         (του Γιώργου Τρ.)

 

Όπως τα είπες, Χάρη μου, εγιώ θα συμφωνήσω

τζιαι τες καλλίτερες ευχές εγιώ θα σου χαρίσω.

Η Παναγία η Δέσποινα εσένα να προσέχει,

να τρώεις, να πίνεις, να γελάς τζι’ ανάθεμα που τα ‘χει.

 

Τωρά που ‘πιαες σύνταξη, αρκέφκεις τζιαι τσιαττίζεις,

τζιαι τη ζωή μας Χάρη μου, ούλλους την ομορφίζεις.

                                    (του Ανδρέα ΧΚυρ.)

 

Το ευ-Χαρης-τώ για τες ευτζιές τζιαι ‘γιώ τες επιστρέφω,

το δεκατρία ναν καλόν, από μακρά του γνέφω.

Τραπέζι στρώσε το για μας, να φάμε τζιαι να πιούμε,

σσιυλλόβροτοι εν να ‘ρτουμεν, για σας να ευχηθούμεν.

                                    (του Ανδρέα Σιαπ.)

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Τσιαττιστά των γιορτών - Ευχές, Νο 3


Ανταποδίδω τες ευχές, έπρεπε να βουρήσω,
όσες ευχές μου στείλανε σε σας θα χαρίσω.

Το δύο χιλιάδες δεκατρία (2013) να ‘ναι ευτυχισμένο
 τζιαι στους δικούς σου συγγενείς κάθε καλό δοσμένο.


Είχα τζιαι μιαν συνάδελφον που την ελέγαν Στέλλα.
Χρόνια πολλά της εύχομαι, ήταν καλή κοπέλλα. 
Ξέρω τι χάνω σήμερα, δεν θέλω να μου πείτε.
Γλυκά,ωραία αλμυρά, θα φάτε τζιαι θα πιείτε.
Δεν ξέρω, αν σας ξαναδώ, σαν άλλοτε, σαν τότε.
Δεν έκλαψα που έφυγα, κλαίω γι’ αυτά που τρώτε. 


Γι’ απόψε θα σου ευχηθώ καλή επιτυχία
έχεις ταλέντα άφθονα π’ αξίζουσιν πτυχία. 


Να χαίρεσαι πάρα πολύ σήμερα την γιορτήν σου
τζι’ όλου του κόσμου τα καλά ναν μέσα στην ζωήν σου.

Ξέρω τι χάνω σήμερα τζιαι τι καλά περνάτε
τζι’ αν τύχει τζιαι να μ’ έβρετε, άλλη φορά τζιερνάτε. 


Καλημερίζω, σιαιρετώ, φίλους εργαζομένους,
ευχές εις το email σας για τους αγαπημένους. 


Δύο χιλιάδες δεκατρείς ευχές εγιώ σου στέλλω,
χαράν, υγείαν τζιαι φαΐν, εσύ μην play πέλλο.


Αν είσαστε ελεύθεροι τα Φώτα, να τζιεράσω,
μιτσοί, μιάλοι πείτε μου τραπέζι, για να σάσω. 


Το δέντρο που εστόλισα έσιει πευκοβελόνες.    
                          Καλές γιορτές σας εύχομαι τζι΄υγεία στους αιώνες.                                       
Πέρκει εμείς αντέξουμε ως στην επιστροφή μας
τζιαμέ που γεννηθήκαμε, στην πατρική τη γη μας. 


Καλήν εσπέραν χωρκανοί, Μόρφου τζιαι Περιχώρων
 στην γην μας να γυρίσουμεν χωρίς κανέναν όρον.
 Ειρήνη να 'ρτει στο νησί τζι' η κρίση θα περάσει.
Η Κύπρος σαν λευτερωθεί, τα πάντα εν να σάσει.