ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ

( Δημοσιεύεται με αφορμή την αποκάλυψη του τούρκου ηθοποιού Αττίλα Ολγκάτς για τη δολοφονία 10 Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων)

Τα λόγια σου πέφτουν σαν αδιάκοπη βροχή
τα χείλη σου γεμίζουν τη νύχτα με σφαίρες και αφήνουν
την τριήρη που φόρτωσα με όνειρα βουτηγμένη στο αίμα,
μα πιο πολύ ο χάρτης συγχίζει, η πορεία γεμίζει ομίχλη
ως το λιμάνι που σκοπεύω στο τέλος να αγκυροβολήσω.

Ούτε ένα αεράκι,
κι όταν φυσάει το πανί μου είναι τρύπιο,
μόνο ο πόθος μου βάζει ενέργεια
σ΄αυτή την κουρασμένη τροχιά της βολής,
η καρδιά μου ο μόνος σκλάβος
που δύσκολα σηκώνει κουπί.

Μακάρι να μ΄έπαιρναν τα κύματα
μακάρι να μπορούσα να κρατήσω το φως στα χέρια μου
και να επιπλέω στην άλλη μεριά του φόβου,
του μυαλού.

(Μουσταφά Αντίλογλου,"Ανεμόεσσα Κύπρο" ανθολογία 24 τουρκοκύπριων ποιητών, Λευκωσία ,2007)

Γιάννη Ποδιναρά "Φαράγγια των Αγγέλων"¨

Παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής του Γιάννη Ποδιναρά «Φαράγγια των Αγγέλων »

Ο Πολιτιστικός Όμιλος Μόρφου σε συνεργασία με την Εταιρεία Λογοτεχνών Λεμεσού «Βασίλης Μιχαηλίδης» παρουσίασε στη Λεμεσό στις 10 Δεκεμβρίου 2008, σε μια κατάμεστη αίθουσα των πολιτιστικών εκδηλώσεων της Τράπεζας Κύπρου, τη δεύτερη ποιητική συλλογή του Γιάννη Ποδιναρά «Φαράγγια των Αγγέλων ». Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμούς από τους εκπροσώπους των δύο Συλλόγων, κ.κ. Χάρη Σιαπουτή και Γιώργο Πετούση και ακολούθησε η παρουσίαση και η κριτική του έργου από το καταξιωμένο ποιητή και κριτικό λογοτεχνίας, κ. Ανδρέα Πετρίδη, ο οποίος εντυπωσίασε το ακροατήριο με τη θαυμάσια και εμπεριστατωμένη κριτική και ερμηνευτική του προσέγγιση στην ποίηση του Γιάννη Ποδιναρά. Στη συνέχεια ο ίδιος ο ποιητής σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα συγκίνησε το ακροατήριο με την απαγγελία μερικών ποιημάτων του και τέλος υπέγραψε αρκετά από τα βιβλία του.

Ακολουθεί ο χαιρετισμός από τον αντιπρόεδρο του Πολιτιστικού Ομίλου Μόρφου , κ. Χάρη Σιαπουτή:

Κυρίες και Κύριοι, αγαπητοί φίλοι και φίλες ,

με ιδιαίτερη χαρά ο Πολιτιστικός Όμιλος Μόρφου αναλαμβάνει από κοινού με την Εταιρεία Λογοτεχνών Λεμεσού την παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής του εις Μόρφου ανατρεφομένου και εν Λεμεσώ διαβιούντος, αγαπητού φίλου, Γιάννη Ποδιναρά με τον τίτλο «Φαράγγια των Αγγέλων».
Ο Όμιλος μας υλοποιεί απόψε, για μια ακόμα φορά, έναν από τους στόχους που έθεσε και που είναι η προβολή του πνευματικού έργου των Μορφιτών. Έγιναν αρκετές παρουσιάσεις έργων, όπως η παρουσίαση της πρώτης ποιητικής συλλογής του Γιάννη Ποδιναρά με τον τίτλο «Ένα πράσινο θολό», που η εκτενής εισήγηση –κριτική της εκπαιδευτικού, Ελένης Δημητρίου, εντυπωσίασε το ακροατήριο στην ίδια αυτή αίθουσα, που βρισκόμαστε και σήμερα.
Και να ΄μαστε απόψε, αγαπητέ φίλε ποιητή και για πολλούς συνάδελφε και συγχωριανέ, όλοι εδώ πιστοί στο κάλεσμά σου... «χωρίς μετρήματα και μασημένα λόγια... » που «...μόνο ένα νεύμα αρκεί ... », «για να ξεπλύνουμε την ψυχή μας" με τα νάματα των δικών σου στίχων, με το δικό σου ερωτισμό και πλούτο, με τη δική σου ευαισθησία και δύναμη, νοσταλγοί στο δικό σου καράβι που θα μας οδηγήσει «στη θάλασσα του Ξερού»,στο «βυθό του πράσινου κήπου» και «στα λευκά αγγίγματα της πρώτης κι ανεξίτηλης γεύσης», στη γενέθλια γη, τη Μόρφου.
Συνάμα ευχαριστούμε εκ των προτέρων τον ομιλητή της βραδιάς, το δόκτορα Ανδρέα Πετρίδη, το σημαντικό κύπριο ποιητή και κριτικό λογοτεχνίας, που δέχτηκε να αναλάβει το πηδάλιο του καραβιού, για να μας περάσει απόψε, φωτίζοντας μας, από τα «Φαράγγια των Αγγέλων». Ευχαριστούμε και όλους εσάς που μας τιμάτε με την παρουσία σας καθώς και την Τράπεζα Κύπρου που μας φιλοξενεί και τέλος ευχαριστούμε το φίλο Γιάννη Ποδιναρά, που όπως λέει και ο μεγάλος ποιητής, ο Καβάφης: «Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως, που κάμνουνε -για λίγο- να μη νιώθεται η πληγή.»
Και είναι πολλές και ποικίλες οι πληγές της καθημερινότητας και της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Έχουμε λοιπόν ανάγκη τα φάρμακα της ποιήσεως και συ ως καλός «φαρμακοποιός- παρασκευαστής της ποίησης», με τη λιτότητα αλλά και την πυκνότητα του λόγου σου, την εκφραστική δύναμη και το βαθύ περιεχόμενό και τις ιδέες σου, μας προσφέρεις μια κάποια θεραπεία.
Σε ευχαριστούμε πολύ και να ΄σαι πάντα καλά.

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (σχεδίασμα Β’):

Το έργο μελοποιήθηκε από το Γιάννη Μαρκόπουλο


Α΄πολιορκία(1821-22)ο Μεχμέτ Ρεσίτ Πασάς ( Κιουταχής )και 0 Ομέρ Βρυώνης
με 10.000 άνδρες

Β’ πολιορκία(1825-26)Κιουταχής με 30.000 Ιμπραήμ 15.000 άνδρες-Μεσολογγίτες:4.000και 12.000 άμαχοι

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει

στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
“Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω ’γώ στο χέρι:
οπού συ μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει”.


ΑΝΑΛΥΣΗ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ:

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει=
Εικόνα : ακινησία,ερήμωση,νεκρική σιωπή
λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, = Αντιθετική εικόνα με στ.1: κίνηση , ζωντάνια, ζωή
κι η μάνα το ζηλεύει= Βρήκε τροφή - Είναι ελεύθερο - Δεν πραγματώνει τη μητρική της υπόσταση.
* Έμμεσα φαίνεται το πρόβλημα της πείνας

Τα μάτια η πείνα εμαύρισε·= Ο ποιητής δίνει άμεσα τις συνέπειες της πείνας στους ανθρώπους, στο παιδί.
στα μάτια η μάνα μνέει (=ορκίζεται , αρχ. ομνύω) =
Εικόνα μάνας – Αντίδραση μάνας :
v Ορκίζεται ....
v Συγκρατείται, υπομένει...
v Δεν κλαίει
v Σύμφωνη με τη φύση της

στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει = Εικόνα (οπτική, ακουστική):
Σουλιώτης =
α) Τι γυρεύει εδώ; Ενίσχυσαν Μεσολογγίτες , π.χ. ο Λόρδος Βύρων
με 4,000 Σουλιώτες
β) Χαρακτηρισμός; Ο καλός = Στο ήθος ,αρετές ,ανδρεία ….
γ) Πώς αντιδρά και γιατί ; Κλαίει = Όχι από φόβο, δειλία αλλά από
περηφάνια , φιλότιμο
- Έμμεσα φαίνεται το πρόβλημα της πείνας
- Αντιδρά διαφορετικά από τη μάνα. Γιατί;
- Όλοι υποφέρουν από την πείνα

“Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω ’γώ στο χέρι:
οπού συ μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει”. =

Εξασθένηση , αδυναμία λόγω της πείνας. Τραγικότητα

ο Αγαρηνός το ξέρει :
Ενν. Άραβες. Γνωρίζουν οι Τούρκοι ότι η πείνα θερίζει στο Μεσολόγγι
Ήρθαν ενισχύσεις από την Αίγυπτο με τον Ιμπραήμ


ΛΟΓΟΣ: Απλός , λιτός , πυκνός
ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΣΧΗΜΑ : Εικόνες
ΜΕΤΡΟ : Ιαμβικό 15σύλλαβο, ομοιοκαταληξία ζευγαρωτή

Γενική θεώρηση

ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΘΕΜΑ : H πείνα:

Μάνα Σουλιώτης παιδί (μάτια)
/ / \
μνέει κλαίει μαύρισε

ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΙΔΕΑ :
« Η πείνα ως μια δύναμη που πολεμά τους Μεσολογγίτες, δε στέκεται ικανή
να τους λυγίσει , να τους κάνει να παραδοθούν»

Γιάννη Ποδιναρά " ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ "

Δεν μπορούμε να φορέσουμε τη σιωπή.
Το πρόσωπο συσπάται
κι απαλείφει τη μάσκα.
Οι γραμμές απλώνονται στο πρόσωπο
να σημαδέψουν την έγνοια.
Στα μάτια ιριδίζουν τα πάθη
κι αυτά τα χείλη
δε σφραγίζουν το κόσμο

Από τη συλλογή " Φαράγγια των Αγγέλων "
του Γιάννη Ποδιναρά