Το νεογνό ροδάκινο χνούδιασε ντροπαλά.
Την τρυφερή του χούφτα σφίγγει
στην κληματαριά το πρώτο φύλλο.
Μάρτιος κιόλας.
Δήμευσαν τη ζωή μου σε υπαίθριαν αγορά
κι εγώ παθητικός θεατής ανιαρών
κι ανίερων συναλλαγών στην τρίτη θέση.
Τώρα εκπρόθεσμα διεκδικώ χαμόγελα
με κάλπικα που μου αποσπάσανε νομίσματα
(αμάλγαμα πίστης και πειθαρχίας).
Θα επιστρέψω, οφειλέτης τυπικός,
λιωμένα χρόνια, χάρτινα φτερά
λέξεις ασπόνδυλες και ένοχες σιωπές.
Νέα Υόρκη, 1992
Λεμεσός, 1997
(Έλλη Παιονίδου, "Διαδρομές" εκδόσεις Ιωλκός,
Αθήνα 1997)
Πολύ καλή η επιλογή σου Χάρη.Η ¨Ελλη Παιονίδου είναι εξαίρετη ποιήτρια και πολύ καλή φίλη καθώς κ ο σύζυγός της Πανίκος Παιονίδης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ,Γιάννη,και πολύ καλοί και πρόσχαροι άνθρωποι, όπως φάνηκε σε 'κείνο το δίωρο πρωινό που τους γνώρισα.Με την ευκαιρία τους ευχαριστώ και για τα βιβλία και τις αφιερώσεις τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή