Διορθώσαμε τις στραβές γραμμές
και τακτοποιήσαμε τα περιθώρια συμμετρικά.
Ελέγξαμε κάθε λέξη από το κείμενο
καθαρογράφοντας τις παραγράφους.
Υπογραμμίσαμε τους τίτλους με κόκκινο
και περιβάλαμε με πράσινο τους αριθμούς.
Προσέξαμε τη στίξη, τους τόνους
καθώς και την ομοιομορφία
στα ονόματα των ανθρώπων
που συναντούσαμε
περισσότερο από μια φορά.
Κι αφού το κοιτάξαμε ήσυχοι,
ξαλαφρωμένοι το τοποθετήσαμε
με ευλάβεια στο αρχείο μας.
Πέρασε ακόμη μια μέρα από τη ζωή μας.
(Από τη συλλογή "Ένα πράσινο θολό" Λευκωσία,1996)
Χάρη φαίνεται να συμφωνείς με τον καταξιωμένο Σαλονικιό ποιητή Τόλη Νικηφόρου ο οποίος ανάρτησε το ίδιο ποίημα στο μπλοκ του.Ναι κάποτε ο απολογισμός μπορεί να είναι και πικρός αλλά οι αληθινές και γνήσιες στιγμές που έζησε ο κάθε άνθρωπος καταξιώνουν την ύπαρξή του και δίνουν νόημα στον παράλογο τούτο κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται,Γιάννη, ότι με τον Τόλη Νικηφόρου θα γνωρίσουμε ακόμη ένα σπουδαίο σύγχρονο ποιητή και μάλιστα Θεσσαλονικιό
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά έχεις απόλυτο δίκαιο.Είναι εξαιρετικός ποιητής ο Τόλης και τα βιώματα που εκφράζει πολύ κοντά μας.Να κρατήσουμε επαφή με το μπλοκ του όσο μπορούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή