ΓΙΑΝΝΗ ΠΟΔΙΝΑΡΑ "Νυχτερινή συνεστίαση αποφοίτων γυμνασίου Μόρφου (Λευκωσία 1990)"

Με αφορμή την εβδομάδα των αντικατοχικών εκδηλώσεων που οργανώνει ο Δήμος Μόρφου από τις 5 Οκτωβρίου μέχρι τις 12 Οκτωβρίου 2009 μπλοκκοαναρτώ το πιο κάτω ποίημα από την ποιητική συλλογή του Γιάννη Ποδιναρά "Ένα πράσινο θολό"Λευκωσία 1996

Όταν ήμασταν έφηβοι,

ξανοιγόμασταν στο περιβόλι

ή στο ακρογιάλιμε τις πέτρες

και την κόκκινη θάλασσα.

Τ' απογεύματα, με την αρμύρα στους γυμνούς ώμους,

ανεβαίναμε στο θέατρο των Σόλων

και χαϊδεύαμε από ψηλά τα κίτρινα στάχια

που 'σβηναν κύματα - κύματα

στην αποβάθρα του μεταλλείου.

Πέρα στον ορίζοντα, σαν σκιές, καράβια

ή οι ακτές της Τουρκίας...

Κι ολόγυρα μεθυστικά πολιορκούσαν

οι ανάσες των κοριτσιών.

Σαν βράδιαζε, με σκηνικό τα φώτα των πλοίων,

έβγαινε ο Ορέστης τρελός,

κυνηγημένος από τις Ερινύες

να αναγνωρίζει έξαφνα

την αδελφή του στην Ταυρίδα

Και να 'μαστε τώρα μαζί.

Τούτη η νύχτα κρύβει τις σκιές.

Τ' άγουρα στάχια.

Το πρώτο σκίρτημα που θέρισε το κακό.

Το πρόσωπο του καλοκαιριού που άλλαξε.

Αυτή τη νύχτα στις ματιές μας,

μαζί με τα σημάδια του καιρού,

ψηλαφίζουμε τη γεύση εκείνη την πρωτόγνωρη.

Τη μορφή που δρασκέλισε τα πιο βαθιά όνειρα μας.

Το ρίγος της άγνοιας

και τη διάτρητη κίνηση των λευκών σωμάτων.

Τη μεταμέλεια των αναβολών

και την οδύνη της ικεσίας των παθών μας.

Ένα παλιό σινιάλο.

Το καράβι που θα μας αφήσει

ναυαγούς στο πέτρινο ακρογιάλι.