Του Ύψωνα
Στον Ύψωναν ευρίσκομαι μονάχος τριγυρίζω
τζι’ όλους εσάς σαν σκέφτομαι, τον νου μου βασανίζω.
τζιαι μου ’ρκεται μα τον Θεόν όλους εδώ να δέρω.
γιατί ήρτα θα κάτω δα, συχνά διερωτούμαι.
Η Κίκα εν πολλά καλή, μα τζιαι η Γεωργία.
Αυτά εν τα κορίτσια μας που μες στην γραμματεία.
ακόμα δεν το έμαθα, ακόμα να μου πούσιν.
Στον Βόλον να καλοπερνάς τζιαι όλα ’ν’ εντάξει.
Εδώ επήγαμεν καλά, πομπή και παρατάξει.
Μαζί μου είχα βοηθούς μα τζιαι συμπαραστάτες,
που τρέχασιν ποτζιεί, ποδά τζιαι κρούζασιν οι στράτες.
τα πράγματα τα ρύθμισες τζιαι όμορφα τζιυλούσαν.
πως ο παπάς σου έπιασεν τζιαι πήεν άλλην στράτα.
Αυτά τα έχει η ζωή και θλίψεις τζιαι θανάτους,
μα θα χαρεί, αν ζεις εσύ, όπως τους αθανάτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου