Σημ. Τα δίστιχα είναι οι απαντήσεις/τα σχόλια μου
σε αναρτήσεις φίλων στο facebook
Ευ-Χαρης-τώ σε, Νάντια, τιμή μου τζιαι καμάρι,
που με εκαλωσόρισες τζιαι
μου 'κανες την χάρη.
Τόσο καιρό περίμενα να
πάρω έναν Πακέττο (η
εκπομπή Πάμε Πακέτο)
μα έμεινα μονάχος μου να πίνω καφέ σκέττο.
μα έμεινα μονάχος μου να πίνω καφέ σκέττο.
Τα χρόνια επεράσασιν τζι' ανθρώποι ξεχαστήκαν,
μα οι τόποι που εζήσαμεν, δεν ελησμονηθήκαν.
Σιγά σιγά βρισκούμαστε, με
την τεχνολογία,
π' άλλοι κατάρες βάζουσιν,
για μας εν ευλογία.
Μην απογοητεύεστε στης
λησμονιάς τους μύλους.
Προσωρινά ξεχάσαμε συμμαθητές τζιαι φίλους.
Πρώτος εγιώ σου απαντώ
τζι' ευχές ανταποδίδω.
Τα των προγόνων έθιμα ποτέ
μου δεν προδίδω.
Παλιότερα, όπως τα λες, έτσι εν που εκάμναν
τζιαι ψήνασιν στα κάρβουνα
τζι΄ολονυχτίς ελάμναν.
Οι νέοι, τι να πω εγιώ, δεν ξέρουν να
τσικνίζουν,
μα μόνο τις κορμάρες τους στα μπαρ εν που
λικνίζουν.
Μπορεί να χάσαμεν πολλά,
τα σπίτια τζιαι τα μάλια,
μα οι φωτογραφίες σου αμέτρητα ριάλια.
Αυτές μας ι-στηρίζουσιν τζι' αντέχουμε ακόμα,
γι' αυτό δέχτου
ευ-Χαρης-τώ απ' το δικό μου στόμα.
Τα χρόνια επεράσασιν
ασπρίσαν τα μαλλιά μας,
μα ευτυχώς εμείνασιν γερά
τζειν τα μυαλά μας.
Γιατί αν σ' έβλεπα εγιώ, Νίκο
μου εις τον δρόμον,
χαρκέσαι εθ θα γύριζα, αντίθετα τον ώμον;
Μόλις τζιαι συλλαμβάνει σε , εσένα το μυαλό
μου
τζι' ας ήτανε το σπίτι σου δίπλα που το δικό
μου.
Τα χρόνια επεράσασιν, αλλάξαν
οι ανθρώποι
αλλάξασιν οι φάτσες μας, αλλάξασιν τζι’ οι τόποι.
αλλάξασιν οι φάτσες μας, αλλάξασιν τζι’ οι τόποι.
Σαν έγραφα εχάθηκες, φοβήθηκες
αλόπως.
Στα τσιαττιστά ψηλοπετώ, για μένα εν τζιαι κόπος.
Έβκα πάνω στους δίδυμους
τους πύργους που εκτίσαν(στη Λεμεσό),
τα δκυο τα μάτια που ζητάς, μήπως σε σεν'
αφήσαν.
Ευ-Χαρης-τώ κορούες μου, να στε καλά τζ' οι δκυό σας.
Βλέπω ανωτερότητα μέσα στο
σχόλιο σας.
Ευ-Χαρης-τώ πάρα πολύ,
αλλά μην υπερβάλλεις.
Τίποτα δε χρωστάς εσύ,
ευχές μόνο να βάλλεις.
Ανθρώπινα ενήργησα σ' ό,τι τζι' αν έχω κάνει,
ούτε στιγμή δεν είπα 'γιώ,
σταμάτα 'δώ τζιαι φτάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου