Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

"Φεγγάρι μάγια μου ' κανες"

Φεγγάρι μάγια μου ' κανες
Στίχοι: Ερρίκος Θαλασσινός
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Φεγγάρι μάγια μου ΄κανες
και περπατώ
στα ξένα
είναι το σπίτι
ορφανό
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι,
στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη
στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή
ΠΗΓΗ ΒΙΝΤΕΟ:http://www.youtube.com/watch?v=uV7vOVBBuwI


Αντιφασιστική πορεία 27/12 -15.30 Πλατεία Ελευθερίας
ΠΗΓΗ: http://falies.com/
Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται έξαρση ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων εναντίον μεταναστών και νεαρών κυρίως στην εντός των τειχών Λευκωσία και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της Φανερωμένης. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι άσχετες με την εμφάνιση και δράση νεοφασιστικών ομάδων τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο. Η διαδικασία επανένωσης του τόπου και η παγκόσμια οικονομική κρίση δημιουργούν συνθήκες που οι νεοφασιστικές ομάδες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν, με στόχο την καλλιέργεια της ξενοφοβίας και την παρεμπόδιση της λύσης του Κυπριακού. .....

Στις 27 του Δεκέμβρη συγκεκριμένη νεοφασιστική ομάδα, το ΕΛΑΜ, διοργανώνει πορεία με σύνθημα “ένας ξένος εργάτης = ένας άνεργος”, το οποίο παραπέμπει άμεσα στο ναζιστικό σύνθημα “4 000 000 Εβραίοι ίσον 4 000 000 άνεργοι”, που άνοιξε το δρόμο στο Ολοκαύτωμα.
Όλοι μαζί στην αντιφασιστική – αντιρατσιστική πορεία την Κυριακή, 27 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 15.30 στην Πλατεία Ελευθερίας.

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία
Τηλέφωνα επικοινωνίας : 99 583947, 99 418575, 99 372147

4 σχόλια:

  1. Συγκλονιστικοί οι στίχοι κι η φωτογραφία που διάλεξες.

    Για να μην ξεχνούμε πως αυτοί που για μας είναι οι "αλλοδαποί", οι "άλλοι", οι "ξένοι" δεν είναι τίποτε λιγότερο από ανθρώπους που ξενιτεύτηκαν και που κουβαλούν τον πόνο της δικής τους πατρίδας και του δικού τους αποχωρισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με τη Νάσια και να προσθέσω πως όταν ξεμιτεύεσε τους καταλαβαίνεις ακόμα περισσότερο,γίνεσε ένα με την αγωνία τους, τη μοναξιά τους πολλές φορές και τη νοσταλγία για τη πατρίδα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ και συμφωνώ Νάσια.Μου φαίνεται ότι ξεχάσαμε τα δικά μας. Εγώ (και να δούμε πόσοι άλλοι Κύπριοι)έχω πέντε θείους που πήγαν στην Αυστραλία γύρω στο 1950, και είναι ζήτημα αν ήρθαν μια φορά στην Κύπρο.Άραγε είχαν τα χρήματα. Από περιγραφές είχαν,αν και λευκοί,την ίδια αντιμετώπιση που έχουν από εμάς οι αλλοδαποί. Και όχι μόνο.Δες τους συνανθρώπους μας που ανήκουν σε μειονότητες (:) ανάπηροι, φτωχοί, αδύνατοι μαθητές αλλά και τα "σπάσματα" κτλ τι βιώνουν εδώ στην Κύπρο. Θέλουμε δουλειά.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εμείς Σταλαματιά, γιατί και εγώ έζησα στην Ελλάδα 15 χρόνια, αν και ζήσαμε ( εσύ ζεις ακόμα)σε όσο να ΄ναι ελληνικά μέρη και κάτω από πολύ καλύτερες συνθήκες, ο καημός, η νοσταλγία, η αποξένωση,απογοήτευση , ο διχασμός... ήταν έντονα στοιχεία στη ζωή μας. Δυστυχώς πρέπει να βρεθείς στην ίδια θέση με κάποιο συνάνθρωπό μας για να τον καταλάβουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή