ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ - ΔΙΣΤΙΧΑ ''Της αφυπηρέτησης''

Της αφυπηρέτησης


Στην πρώτη συνεδρίαση του μήνα του Σεπτέμβρη,

επιάσαμε τζι’ εκάμαν μου σαν του Χατζιαντωνέβρη.

Που τζιείνα ούλλα που ΄ξερες,ούλλα να τα ξηάσεις.

Τους τίτλους που ΄δινες παλιά να τους εκομματιάσεις,

κομμένη τζιαι η σάτιρα, διπλώματα, βραβεία,

το χιούμορ, τα χαμόγελα να βκούν που τα σκολεία.

Να πιάσουμε τα σοβαρά, για ν΄ ανεβούμε λλίο.

Τζι΄ απάντησα τζιαι είπα σας καλλίττερα να φύω.

Προψές το καλοσκέφτηκα σαν τζιειν την νοσοκόμα,

της Νίκη π΄ αφυπηρετά τζιαι της Παπά ακόμα

να τους τα πω με δίστιχα τζιαι μ΄ όμορφα στιχάκια,

για να τους δείξουμε ξανά πως είμαστε παιδάκια,

ορφανεμένα τζιαι φτωχά τζιαι παραμελημένα,

τωρά που αφυπηρετούν, θα είμαστε θλιμμένα.

Της Νίκης το χαμόγελο τζιαι της Παπάς τη χάρη

κορνίζα να τα κάμουμε, ψηλό προσκυνητάρι

Η καλοσύνη, η αρχοντιά, τα πλούτη ,τα στολίδκια,

εξησιηλήζασι παντού, σας λέω εν΄ αλήθκεια.

Ολημερίς ερχόντουσαν μ΄ ωραία φουστανάκια,

μπουτίκ ν΄ανοίξουσι τωρά, με trendy συνολάκια,

να ποσκολιούνται δίχα μας τωρά που εν να φύουν,

τες συνεδρίες, τες γιορτές, εμάς σαν θ΄ αποφύουν.

Πομούσουρα, παράπονα, πολλά εννά γλυτώσουν,

μα τζιαι την εξουσία τους σε ποιους θα παραδώσουν;

Να ησυχάσουν γλήορα που τουν την φασαρία,

που ούλλα τα προβλήματα που έχουν τα σχολεία.

Να ζήσουν, να γεράσουσι, να δουν τζιαι τη ζωή τους,

να κάμουν ό,τι θέλουσιν με την παραδοχή τους.

Να φαν΄ τις καταθέσεις τους, να φαν΄ την σύνταξή τους

μαζί τζιαι το εφάπαξ τους, που εν η δούλεψή τους.

Να παν τζι΄ οι δκυό εις το καλό, να έχουν την ευτζιή μας

τζιαι να το ξέρουσι καλά, θα μες στην προσευχή μας