Τι τζι’ αν επήα εκκλησιάν, αλλού ήταν ο νους μου,
στην λαμπρατζιάν καιγόμουνα του ιερού ναού μου.
Στου Μόρφου εβρισκόμουνα, στου Άη Μάμα την αυλήν
μα πουθενά δεν έβρισκα το άγουρο φιλίν.
Το μήνυμα που έστειλες μου ήρτε καταλάθος,
Μαρία με φωνάζουσι τζιαι έχω μέγα πάθος.
Εν κρίμα που εχώρισες,δος μου τον αριθμό του,
η τύχη μου θα άνοιξε, μη μείνει μανιχό του.
(Αυτή ήταν η απάντησή μου στο μήνυμα της Άντζελας που στάλθηκε,όπως αποδείχτηκε, σε πολλούς Κυπραίους)
Τα έτοιμα τα τσιαττιστά σε κάνουνε ρεζίλι,
όμως ευχές σου στέλλω ‘γώ που φτάνουν ως την Λίλλη.
να ‘σαι γερή και δυνατή σε όλη την ζωήν σου.
Νικόλα μου, συγχώραμε, θα πάω να ξαπλώσω,
του χρόνου αν είμαστε καλά θα στο ανταποδώσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου