ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ –ΔΙΣΤΙΧΑ Ή ΔΥΣΤΥΧΑ ΝΟ 12

                                  Ανδρέα μου, σ' ευχαριστώ  για τα καλά σου λόγια.

 Φαντάζουν σαν υπερβολές, κηδείας μοιρολόγια.

 Φτύνω μέσα στον κόρφο μου να μεν με πιάσει μάτι,

 μα συ είσαι ανώτερος, στο λέω με γινάτι,

 στην καλοσύνη, στην ψυχή, στην άδολη αγάπη,

 μες στους Μορφίτες άρχοντας τζιαι βάζω τζιαι ζιννάπι.

Είσαι καλός τζιαι γρήγορος στο αίτημα φιλίας
τζιαι εύχομαι ολόψυχα ημέρες ευφορίας. 

Στη Λευκωσία βρίσκεσαι εδώ τζιαι λίγη ώρα

τζιαι ‘γιώ ρωτώ, μπορώ να σου τηλεφωνήσω τώρα; 

Είσαι καλός τραουδιστής τζιαι θέλω το καλό σου
Πέ μου να ξέρω γλήορα ποιος εν ο δάσκαλός σου.

Σωτήρη μεσανύχτησε τζιαι δεν έχει κανένα

τζι' αφήκαμε στο φέϊσπουκ μονάχο μου εμένα.

Νίνα σε στεναχώρησαν, το ξέρω υποφέρεις,

μα τις φωτογραφίες σου πίσω να μας τις φέρεις.

Εν πλούτος ανεκτίμητος, εθ θησαυρός σπουδαίος,

τζι' αν κάποιοι ενοχλήθηκαν, ας παν' αλλού, βεβαίως.

Τζι' όπως αξίζουν οι παλιές, αξίζουσιν τζι' οι νέες,

τζιαι ίσως να μας συζητούν, μελλοντικές παρέες.

Όμως θαυμάζουμεν εμείς, προσώπατα τζιαι σπίθκια,

γιατί να ενοχλούμαστε; Εν να μας φαν τα φίδκια;

Εζωντανέψαμεν πολλοί, βρέθηκαν τόσοι φίλοι.

Εν να μας ενοχλεί του κάθενός η ύλη;

Ως τζιαι τα παπουτσόσυκα θυμίζουν μας του Μόρφου,

τζι' όσα τραούδκια έβαλα, θα σκάσω πλέον, ούφφου.

Αυτά εν που χορεύκαμεν, στα πάρτυ μες τα σπίθκια.

                                                 Αυτά εν που ακούαμε, είναι για μας στολίδκια.

Σε όσα εσυμφώνησα, τους έβαλα το like ,

                      στην Γιούλη τζιαι στον Στέλιο μας, στον Σπύρον τζιαι στον Μάϊκ

‎'Ολους τους ευχαρίστησες κυρία Αχιλλέως,

καλή, Νίνα, αγαπητή,τους πρώην τζιαι τους τεως.

Τζιαι μένα που σου έπλεξα ποίηματα .....σπουδαία,

εξέχασες τζιαι μ' άφησες έξω που την παρέα.

Μόρφου τζι' αν σε σκλαβώσανε, είσαι μες την καρκιά μου

τζι' οραματίζομαι συχνά πως ζω για τα παιδκιά μου

τζιαι πως σε βλέπω λεύτερη, περήφανη, ωραία,

ασπροντυμένη, όμορφη, ακμαία τζιαι γενναία.

Στου Μόρφου θα γυρίσουμε, στο λέω τζιαι ελπίζω

τζ' ούλλα τα δένδρα  τα ξερά εγιώνι θα ποτίζω.

Τζι' αν εξεράναν, Στέλιο μου, εμείναν οι ανθρώποι

τζιαι σαν γυρίσουμε εμείς, θ' αναστηθούν οι τόποι.

 Κώστα, εν να πηαίνουμε μπροστά ή πίσω πίσω;

 Έγινε ό,τι έγινε, δεν θα διαφωνήσω.

 Τζιαι τα θυμούμαι, δεν ξεχνώ ,τα βλέπω τζιαι ομπρός μου

μα θέλω σ' ούλλους να το πω, εν τούτος ο οδηγός μου;

                                     Συγχαρητήρια πολλά για τις ενέργειές σας

τζιαι σαν θα λείπω τώρα πια θα πίνω στις υγειές σας.

Αλόπως ήταν ο Θεός τζιαι εδοκίμασε με.

Μα στάθηκέ μου βοηθός τζιαι επροστάτευσε με.