ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ –ΔΙΣΤΙΧΑ Ή ΔΥΣΤΥΧΑ ΝΟ 16 /ΤΗΣ ΑΦΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ

Δύσκολη μέρα είν’ αυτή μπορεί εγιώ να φύω

να μεν με ξαναδείτε σεις μες τούτο το σχολείο.

 

Αφυπηρέτησα τζιαι ‘γιώ, έσβησα το σχολείο,

την τρόικα «φοβήθηκα» τζι’ είπα τζι’ εγιώ να φύω.

 

Αν έτσι εν να μου κάμνετε, καλλίττερα μαζί σας,

αντί να τρώω τσιαττιστά, ας τρώω το ραφτί σας.

 

Έτσι να κάθεσαι τζιαμέ, να λιώνεις, να υποφέρεις,

τώρα που λείπω ‘γιώ, να δω, αν θα τα καταφέρεις.

 

Εν τζι’ είμαι ‘γιώ αθκειασερός, όπως εσάς τζιει πάνω.

Έχω να τζιοιμηθώ, να φάω τζιαι κάτι παραπάνω,

να πάω βόλτες, θάλασσες, ταξίδκια με τους φίλους,

ας εν τζιαι σ’ έναν λούνα παρκ, να κάμνω ‘γιώ γυρίλους.

 

                            Αλόπως είσαι αδκειανή τζιαι στέλλεις μου προσκλήσεις,

μα τέτοιου είδους πράγματα αλλού να τα τζιυλήσεις.

Να ξέρετε σας σκέφτομαι, θέλ' όμως να ξεφύω,

γλήορην απεξάρτηση, πο τούτα 'γιώ να φύω.

Να το δεχτώ πως τέλειωσαν τούτα τα "παναϋρκα",

όπως τον γύφτον να γυρνώ, να ζω μες στα τσιατήρκα.

Αν εν για να' ρτω μια φορά τζιαι να μεν ξαναέρτω,

ας λείψω 'γιώνι αύριο. Στο λέω δεν θα έρτω.

Την επομένη φεύκω 'γιω τζιαι πάω για ταξίδι,

εν να 'χω γιω πολλές δουλειές τζιαι να 'χω φύγει ήδη.

Ευ-Χαρης-τώ να 'στε καλά, όλοι, που με θυμάστε

τζι' αν είμαι γιώνι μακρυά, φίλοι μου πάντα θα' στε.

 

Περνώντας που τον Ύψωνα να πάω εις την Πάφο

 

εσκέφτηκα, αν θέλετε, να έρτω, για να βάφω.

 

Έχασα τον λοαρκασμό χαρκούμε εν Δευτέρα,

στην Πάτρα εν που πάω ‘γιώ μαζί με την Εταίρα.

 

Μες στα καφέ, τα μαχαζιά της Πάτρας ‘γιω γυρνάω

τζι’ όλο ρωτώ τους φίλους μου, χαρές αν τους κερνάω.

 

Χαίρεται, φίλοι μου, καλοί στο Costa καθισμένοι.

Ο φίλος σας στην Άραξο την πτήση περιμένει,

πουν να τον φέρει γρήγορα στην Κύπρο, στο νησί του,

μα τζιαι στην Πάτραν έφαεν από την σύνταξή του.

 

                                Ευ-χαρης-τώ από καρκιάς είστε καλές, σπουδαίες,

για όσα μου προσφέρατε είστε πολλά γενναίες.

 

Ευ-χαρης-τώ από καρκιάς είστε πολλά σπουδαίοι,

εκτίμηση προσφέρατε τζι’ αγάπη που εμπνέει.

 

Ό,τι τζι’ αν κάμει Τρόικα εσύ δεν θα πεινάσεις,

γιατί ‘σαι ικανή πολλά εις τες συνεστιάσεις,

ωσάν αυτήν π’ οργάνωσες, πολλά ευ-Χαρης-τώ σας.

Καλήν ζωήν να έσιετε, με κάνατε δικό σας.