Μια τζιαι ζητάτε τσιαττιστά, ν΄ αρκέψουμε με τούτα,
να δείτε σ΄ τούτο το σκολειό... τα ώριμα τα φρούτα.
Θα σας θυμίσω τις αρχές που πρέπει να κρατούμε
στην τάξη σαν πηγαίνουμε, το μάθημα... να πούμε.
Κάτσετε ούλλοι φρόνιμα, αμέσως για ν΄ αρκέψω,
να μη σας βκάλω τσιαττιστά, να σας κοροϊδέψω.
Πολλά ΄πο τούτα πο΄να πω, τα ξέρετε , τα ζείτε
μαζί ας τα φρεσκάρουμε, εν πιο καλά, θα δείτε.
«Δώστε μου λίγη προσοχή ΄πο τζιείνη που ζητάτε»,
αυτό δε λέει ο Διευθυντής, όταν εσείς μιλάτε;
Ασθένειες έχει πολλές θερίζουν τζιαι σκοτώνουν
τζι΄ είναι στ’ αλήθεια τυχεροί εκείνοι που τσικνώνουν.
Τζι η γραμματεία του σχολειού έχει όμορφες κοπέλες,
μα απ’ όλες η Χριστίνα μας με τις χρυσές κορδέλες.
Χριστίνα μου ζηλεύκουν σου μες τζιείνο το γραφείο,
Κωστάκη, μ΄ αποκάλεσε η Μαρίνα πριν να φύω
Τζιείντο τηλέφωνο,ρωτώ, που το κρατά η Ρέα,
καλλίτερα μεσ΄τα νερά να πάει του Περαία.
Μόνο για ένα τέταρτο μπορώ εγώ να γράφω,
στίχους χαζούς και άσχημους για σας να καταγράφω.
Εν να σας στείλω τσιαττιστά που θα ΄λεγα μπροστά σας
μεν αλωνίζει μια μιτσιά που δεν είμαι μιτά σας.
Μαζί σας εν που βρίσκεται τζιαι μια μιτσικουρού
δίστιχα να σας γράψει τζι ας εν τζιαι κουτουρού.
Αφήστε τα πιρούνια σας τζιαι κάντε λίγο κράτει,
τις αμπελοσοφίες σας να πείτε του Κωστάκη.
Κάθε φορά που μπαίνω ΄δω στα τέσσερα κορίτσια
στο πέτο μου θα τα ΄θελα, να τα ΄βαζα λιλίτσια.
Κάθε φορά που μπαίνω ΄δω στις τέσσερις τις κούκλες
μαλλάκια θεέ μου να ΄βκαλα, θα τα ΄κανα με μπούκλες.
Στον καναπέ που κάθεσαι μαζί μ΄ όλους τους άλλους
πρόσεξε αύριο μη ΄ρθεις γεμάτη να ΄σαι κάλους.
