ΤΑ ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑ...ΤΗΣ ΚΟΝΤΡΑΣ Νο 9

Α΄

Γιατί δεν μου ‘πετε τζιαι με, να ‘ρτώ τζιαι ‘γιώ μαζί σας,

χαρκέστε ήταν να ‘τρωα, εγιώ που το φαΐ σας;

Ήταν να φέρω τζιαι εγιώ, κρόμμυα, μανιτάρκα

τζιαι θα ‘ρκουμουν στον Ύψωνα τζιαι θα ‘καμνα τζιαι τσάρκα.

΄Εμεινα μόνος μου εγιώ, να τρώω τζιαι να πίνω,

μα να περνάτε πιο καλά, ευτζιές πολλές σας δίνω.

                                                                        Χάρης Σιαπ.

Αν είσαι άδρωπος τωρά, έλα εις το Κολόσσι,

 φέρε τζιαι το φαούι σου, γιατί εννά μας σώσει!
Επόλλυνε η όρεξη τζιαι σύραμε κουρτέλλαν

τζιαι μείνανε τα πιάτα μας, όφτζιερα, πασαρέλλα.

                                                                        Άνδρος Αρ.

Είπα να κάτσω, για να δω, ΑΠΟΕΛ – ΠΑΡΙ ΣΑΝ ΖΕΡΜΕΝ,

μην με παρεξηγήσετε, να ‘στε καλά, οκ men ?

                                                                       Χάρης Σιαπ.

Β΄

Εψές ήπια τζιαι μέθυσα τζιαι την κκελλέ  μου επόνουν

τζι’ αντίς να πάω έσσω μου επήα στου γειτόνου.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

Πού πάλε εν που γύριζες τζιαι γίνηκες στρακόττο;

 Τουλάχιστον στου γείτονα εκέρτισες το Λόττο;

                                                                       Χάρης Σιαπ.

Εξίασα, ρε Χάρη μου, τζιαι έκοψα σε πίσω.

Αλλά τωρά εν ώρα σου να σε καληνυχτίσω.

                                                                     Θεόδωρος Θ.

Να πω πως με εξήασες, θα'ταν το πιο ολίγο

 τζιαι καληνύχτα δεν θα πω, πριν σηκωθώ να φύγω.

                                                                       Χάρης Σιαπ.

Δεν είναι ο έρωτας νερό να πιείς να ξεδιψάσεις.
Είναι φωτιά που η λαύρα τση θα πέσει να σε κάψει.
Γιάντα δεν πίνεις μια ρακή τον πόνο να ξεχάσεις
κι από τση Κρήτης τσι χαρές να πιεις να ξεδιψάσεις

                                                                        Φρόσω Χαραλ.

 Καλά σου λέει κοπελιά, να πάεις εις την Κρήτη,

μα πρόσεχε σαν βκεις ψηλά απά στον Ψηλορείτη.

                                                                        Χάρης Σιαπ.

Ωσάν τον κύκνο όμορφος, γλυκός ωσάν το μέλι
ήντα ‘θελα και μπλέχτηκα στσ' αγάπης σου το τέλι.

                                                                        Φρόσω Χαραλ.

Ο Θοδωρής δεν είν' αυτός εις την φωτογραφία,

 μην σε μπερδεύει, Φρόσω μου, είναι πλαστογραφία.

                                                                        Χάρης Σιαπ.

 Τη λεβεντιά του Θεορή κανένας δεν την έχει
μα και η καλοσύνη του σύνορα δεν κατέχει!

Κατέχω πως δεν ειν' αυτός εις τη φωτογραφία
μα ούτε ‘γω είμαι κοπελιά κι αυτό είν' η ουσία.

                                                                        Φρόσω Χαραλ.

Ο Θοδωρής θα ζύγισε δέκα κιλά κρεμμύδια

τζι’ εμείς οι δκυό παλεύκουμε σαν τ' άγρια τα γίδια

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Φίλοι μου πρέπει να σας πω ένα μιάλο σόρρυ.

Μα ο Μορφέας μ’ έβαλεν να ππέσω με το ζόρι.

Φίλοι μου να προσέχετε το αλκοόλ ζαλίζει.

Γι' αλλού εσούνι ξεκινάς και σε λοξοδρομίζει.

                                                                    Θεόδωρος Θ.

Γ΄

Ο Θοδωρής εχάθηκε, να σε υμνολογήσει

τζι' έτσι καλά που τα λαλεί, για σένα να τσιαττίσει.

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Με με κουρτίζεις, Χάρη μου, την Ντίνα να υμνήσω,

γιατί εν όμορφη πολλά τζιαι θα την αγαπήσω.

Αν δε το μάθει ε καλά, αλλά α το πισκάσει,

θά ‘ρτει ο συνονόματος τζιαι θα με πασπαλλιάσει.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

Δ΄

Άτε πέρκει βρεθεί καμιά, για να σε αγαπήσει,

ας εν τζιαι που το Φέϊσπουκ, πέρκει καμιά δικλήσει,

τζιαι την φτωσιήν καρτούλα σου μ’ αγάπη να στολίσει.

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Αν ε για μια ε με κανεί, ρε Χάρη μου, λαλώ σου.

Εγιώνι θέλω εκατόν να με περικυκλώσουν.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

Μα τζι’ είσαι είκοσι γρονών, για να τες προλαβαίνεις,

άσε που είσαι σοβαρός, δεν είσαι συ τζιεγκένης.

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Έχω ψυσιή του έφηβου, έχω καρκιάν π΄ανάφτει,

τζι' όσες τζιαι να συναχτούν ε να τες κάμω ζάφτι.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

Με την ψυσιήν τζιαι την καρκιάν πώς θα τες κάμεις ζάφτι;

Θέλει το πράμαν το μακρύ να πυρπολεί, ν’ ανάφτει.

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Αν ε για το καράολο που μου λαλείς, ρε Χάρη,

φκάλλει με ασπροπρόσωπο τζιαι έπαρτο χαπάρι.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

Πώς γίνεται, ρε Θοδωρή, χωρίς να περιπαίξω,

αφούτις ο καράολος, σαν βρέξει, βκαίνει έξω.

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Πάεννε ππέσε, φίλε μου, σε καρτερά αγκάλη.

Γιατί κανένας δε μπορεί μαζί μου να τα βάλει.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

Έτσι ετοιμαζίδικα σου γράφω ‘γιώνι δέκα,

άλλη εν η αιτία σου τζιαι όχι η γεναίκα.

Κάθεται, βλέπει σήριαλ, μαζί σου ‘γιω παλεύκω,

σαν κλείσει τηλεόραση, τότες τζι’ εγιώνι φεύκω.

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Τζιαι μέσα τζι' έξω τζιαι ζερβά μα τζιαι δεξιά τρυπώννει.

Όπου τα βρει τα θηλυκά ευτύς τα καμακώννει.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

Τωρά μου εξηγήθηκες, γι’ αυτό θα σε αφήσω,

καλό βράδυ σου εύχουμαι, θα σε καληνυχτίσω.

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Αν έχεις άλλα όνειρα, καλά θα κάνεις, πνίχτα. 

Τζι' εγιώ τωρά αφήννω σε με ένα καληνύχτα.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

Ε΄

Εσού με τηλεπάθεια μπορείς τζιαι ν' αγαπήσεις

τζιαι με τες αναρτήσεις σου κοπέλλες να κερτίσεις.

Με τα λοούδκια που λαλείς εν να μας τες πελλάνεις

τζιαι να βουράς που πίσω τους τζιαι εθ θα τες προφτάνεις.

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Ε γεγονός, ρε Χάρη μου, βρίσκω, για να περάσω.

Μα να μου μείνει τζιαι καμιά τωρά πο να γεράσω.

 Γιατ' αν λατσιήσουν ούλλες τους τότες θα κάμνεις χάζι

πο θα μου μείνει ούτε μια κυρία να με σάζει.

                                                                      Θεόδωρος Θ.

ΣΤ΄

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ να φτάσετε τζιαι πάντα με υγεία
όλοι εσείς που βρίσκεστε ακόμα στα σχολεία.
Να δώσεις χαιρετίσματα σε όσους με θυμούνται,
που μνημονεύκουν τ' όνομα, όποτε  δεν βαρκούνται. 

                                                                      Χάρης Σιαπ.

Έσιει δκυο μέρες σκέφτουμαι ίνταλως ν’ απαντήσω

 τζιαι τελικά εσκέφτηκα με τσιαττιστό ν’ αρχίσω.

Σε όσους είδα έδωσα τα σιαιρετίσματά σας,

Καλόν Πάσκαν να έσιετε τζι’ αγάπη στην καρκιά σας.

Τον χρόνον που περάσαμεν μαζίν εις το σκολείο,

ήτανε ο καλλύττερος, εγέμωσα βιβλίο.

                                                                                    Κίκα

Λέω τζι' εγιώ αρρώστησε για έστειλα το λάθος.
Το τσιαττιστό σου τέλειο τζιαι με περίσσιο βάθος.
Να πω δεν συγκινήθηκα, θα 'ταν μεγάλο ψέμα.
Καβάτζι εν που μ' έκαμες, κανείς άλλος που μένα .
Ο εργατικός τζι' ευαίσθητος, όπως ήσουν τζι' εσούνι,
άμα σε παραδέχεται, μ' αρώματα σε λούνει.
Καλές γιορτές σε όλους σας, στην οικογένειά σου
           τζι' όποτε τύχει τζιαι να πιω, θα πίνω στην υγειά σου.                                                                             Χάρης Σιαπ.