ΔΙΣΤΙΧΑ...του facebook, No 10

Σημ. Τα πιο κάτω αποτελούν σχόλια μου σε αναρτήσεις φίλων στο facebook

Επήες τζιαι εχάθηκες στα πλοία τζιαι γυρίζεις

τζιαι τους παλιούς συμμαθητές, ούτε αναγνωρίζεις.

Είσαι μεγάλος Θοδωρή, σπουδαίο παλληκάρι.

Φαντάζομαι οι φίλοι σου, θα σ’ έχουν για καμάρι.

Αλίμονο, ρε Θοδωρή, να μεν σ' είχα καμάρι,

αφού εις την ομάδα μας εσού ‘σαι το δεκάρι.

Να είναι τέτοιο το κλουβί, που εν να τηνε κλείσεις,

ανάρκα ναν τα σίδερα τζιαι τρύπες να αφήσεις,

για να ‘ρκουμαι, όταν πεινώ, την πείνα μου να σβήνω

τζιαι τον σεβντά μου πάνω της εγιώ να της αφήνω.

Καμαρωτή τζι’ ομορφονιά που κάτω στην καμάρα,

ελπίζω να τους έβαλες έστω τζιαι μια κατάρα,

σ’ αυτούς που τα σκλαβώσανε τζι’ αλλάζαν μας την μοίρα

τζι’ αφήσαν τζιαι την Κύπρο μας ορφανεμένη χήρα.

Για τα καλά που μου ’γραψες είτε ‘καμες μου like,

για να σε φτάσω πρέπει ‘γιω, να αγοράσω Nike.

Τι να σου φκάλει ο φτωχός, αφού φαϊ δεν τρώει

τζιαι τα σκ@τ@ του λιγοστά σε όλο του το σόι.

Οι πλούσιοι κερδισιμιοί εν να μοσχοπουλούσιν

τζι’ οι έμποροι τους κώλους τους αυτών εν να φιλούσιν.

Κουκλάρες είναι τζιαι οι δκυο, με ομορφκιά τζιαι χάρη,

γι’ αυτό ρε φίλε, Θοδωρή, τες έσιεις για καμάρι.

Τζιαι τζιειν τες τιτσιρόκ@λες που μας τες αναρτούσες

πάζα δεν πιάνει ούτε μιά, κοντά τζι’ αν βάλεις καθεμιά

 στες κόρες τες θεούσες (η λέξη όχι με τη χριστιανική σημασία).

Κράτα γερά, ρε Θοδωρή τζιαι μεν τα βάζεις κάτω.

Το ότι είσαι στη ζωή, έστω τζιαι εις τον πάτο,

αξίζει, λέω, να την ζεις, πριν πάμε  παρακάτω

 τζιαι πίστεψε εφτά ζωές πως έσιεις σαν τον γάτο.

Ήθελα να ‘μουνα πουλί, να πέταγα στην Κρήτη

για να βρεθώ εις τα Χανιά, πουν σαν δικό μου σπίτι,

για να βρω φίλους καρδιακούς, σύντεκνους τζιαι αδέλφια,

να πιούμε τσίπουρο, ρακί, ν’ ανάψουνε τα κέφια.

Αυτή δεν είν’ υποδοχή, μα ιεροτελεστία,

τζιαι δείχνετε  σε όλους μας την κρητική εστία.

Συ-Χαρη-τήρια παιδιά, μικροί μα τζιαι μεγάλοι,

δοξάζετε τον τόπο σας σαν άλλοτε τζιαι πάλι.

Άντε μας συγκινήσατε, βρε Σήφη μου τζιαι φέτος.

Στην Κύπρο εν να καρτερώ, να ‘ρτεις το νέο έτος.

Καλή η παρουσίαση που έκανες να ξέρεις,

με λίγα λόγια στη σειρά• δεν ήσουνα παρπέρης.

Καρέ καρέ μας έμπασες σε όσα τελεστήκαν,

τζιαι μια γεύση γλυκόπικρη, στο τέλος μας αφήκαν.

Το ξέρω είναι δύσκολη του χωρισμού η ώρα,

η Κύπρος τζιαι η Κρήτη μας ας ήτουν μία χώρα.

Ήθελα να ‘μουν το κρασί, για να τηνε μεθύσω

τζιαι των σιειλιών της την δροσιά εγιώ να την κερδίσω.

Νικήτα μου, τι να κάμω, άλλος εν π’ οδηγούσε (η Μαρία)

τζιαι στο χωρκό (Ποταμός του Κάμπου) ολόισια, να φτάσει εποθούσε.

Έχει Αγίους κάμποσους τζιαι τον Χριστό κοντά της.

Φίλε, μεν αξαμώνεσαι να πας εσού μιτά της.

Ξέρεις ή το φαντάζεσαι, τι ακριβώς θα θέλει;

Μπορεί να δόθει στον Χριστό, μάρτυρες οι Αγγέλοι.